ప్రాప్తం

మళ్ళీ ఉదయం వచ్చి వెలుతురు మరకల్ని అంటించేవరకూ
ఈ రాత్రి స్వచ్ఛంగా మలుగుతుంది.

పచ్చని ఆకు జీవితానికి –
పట్టుమని ఒక్కగానొక్క వసంతం వరంగా దొరుకుతుంది.

చంచల చిత్తానికి-
పంచేంద్రియాలతో పంచుకోలేని ధ్యాన భిక్ష క్షణమాత్రపు సౌఖ్యాన్నిస్తుంది

మృత్యువు పాదాలమీద పడ్డ అనుభవం
జ్ఞానం వైపు చూసి ఏదో సంకేతాన్నిస్తుంది.

(మొదటి సారిగా ఈమాటలో)